Davy Pröpper moet gewoon doorgaan met voetballen. Nu al stoppen is zwak!
Deze keer: tegen de stelling!
Het is ook nooit goed. Toen Arjen Robben besloot om zijn carrière te verlengen bij FC Groningen vonden velen dat geen goed idee. Nu Davy Pröpper vervroegd afscheid neemt van het voetbal, hebben mensen daar ook bedenkingen bij. Mogen voetballers nu ook al niet meer zelf bepalen wanneer ze hun carrière beëindigen?
Het profvoetbal is in de afgelopen decennia sterk veranderd. De steeds verder doorgevoerde professionalisering en vercommercialisering heeft deze sport geen goed gedaan. Spelers zijn handelswaar geworden in handen van makelaars. Jonge spelers verdienen miljoenen en moeten sterk in hun schoenen staan om alle verleidingen te kunnen weerstaan. Sommigen lukt dat niet en raken op het verkeerde pad. De grote media-aandacht die spelers krijgen, speelt daarbij ook een grote rol. Hun privéleven ligt op straat. De huidige generatie trainers maakt de situatie voor voetballers ook niet gemakkelijker. Bij veel trainers is het systeem dat ze bedacht hebben heilig. Daarnaast staren ze zich blind op de data die verzameld zijn. Voetbal lijkt een wetenschappelijk spel te zijn geworden en de individuele creativiteit van spelers wordt tekortgedaan. Voor een lolletje is al helemaal geen plaats. De grappen en grollen die mannen als Suurbier en Krol vroeger uithaalden, zouden nu een plaatsje op de reservebank opleveren. Nee, leuker is het er allemaal niet op geworden. Makkelijker trouwens ook niet.
Pröpper had een mooie carrière en was zelfs een tijdje international. Desondanks heeft hij het plezier in het voetbal verloren. Is het toeval dat hij de knoop doorhakt nu Roger Schmidt zijn trainer is? Schmidt is namelijk het typische voorbeeld van een trainer die het liefst speelt met 11 marionetten. De spelers moeten zich volledig aanpassen aan zijn systeem. Pröpper was een creatieve speler die daar wellicht niet mee kon omgaan. Opvallend is dat Götze, toch ook een creatieve speler, zich blijkbaar wel kan vinden in de ideeën van zijn trainer. Of komt dit alleen maar omdat Schmidt hem heeft gered uit de uitzichtloze situatie waarin hij in Duitsland was terechtgekomen?
Beschikken over zelfkennis is een groot goed. Het Simplisties Verbond zong ooit: ‘Zoek jezelf broeder, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf.’ Dat advies heeft Davy Pröpper opgevolgd. Hij heeft zichzelf gevonden en besloten met voetbal te stoppen. Davy had gemakkelijk nog jaren zijn zakken kunnen vullen als voetballer. Daarvoor koos hij bewust niet en dat verdient alleen maar respect. Dat Pröpper ermee kapt is geen teken van zwakte. Hij kan nu eindelijk zichzelf zijn.
En wat vindt Frank (vóór de stelling)?:
Herhaaldelijk heb ik op de stoep van de Pingelieër-redactie gestaan om mijn contract in te leveren, maar telkens kwam mij dit op een onbarmhartige verbale oorwassing te staan, waarna ik met hangende pootjes huiswaarts keerde om weer rap en hard aan het werk te gaan. De PSV-directie had precies hetzelfde moeten doen met Davy Pröpper: niet zeuren, maar poetsen…voetballen in dit geval. Het aantal opties op het middenveld van de kampioenskandidaat is niet dik gezaaid: stakeholders Gitze en Gönkel lopen op hun laatste benen, het ongeleide projectiel Sangaré is vertrokken naar de Afrika Cup en het is altijd maar de vraag hoe een speler hiervan terugkeert. De feestpartijen en gestrekte benen die onlosmakelijk aan dit toernooi verbonden zijn, laten meestal hun sporen na. Met een dergelijke minimale bezetting is het hoogst onverstandig om een international met een bulk ervaring in de Premier League zonder slag of stoot de deur uit te laten lopen. Zeker niet met een slappe smoes als ‘beetje beu’ of ‘effe geen zin’.
Na het gevalletje Ihataren moet die club toch wel hun les hebben geleerd en maatregelen hebben genomen om spelers mentaal bij te staan. In het uitgebreide stafoverzicht van deze club wordt gerept van fysiotherapeuten, podotherapeuten, putjesscheppers, video-analisten, materiaalverzorgers, schoonheidsspecialisten en sportwetenschappers, maar voor een eenvoudige zielenknijper is er kennelijk geen plek.
Maar ook vanuit de speler zelf geredeneerd is het sterk af te raden om de voetbalschoenen aan de wilgen te hangen, zeker nu het kampioenschap weer binnen handbereik is, mits de arbitrage haar werk een beetje naar behoren doet. De platte kar was al voorzien van nieuwe lichtmetalen velgen en ontdaan van hardnekkige houtrot. En met een beetje geluk had er voor Davy later dit jaar zelfs een eindtoernooi ingezeten.
Hoe moet het nu dan verder? Hoort hij bij de 70% procent van de ex-voetballers die binnen vijf jaar bankroet is of zichzelf in de gevangenis terugvindt (AD november ‘21)? De verhalen zijn alom bekend: mislukte investeringen in biggenfokkerijen, vastgoed of lease-auto’s en anders zijn er altijd nog de verlokkingen van drank, drugs en casino’s. Kiest Propper voor het rechte pad, dan liggen werkzaamheden in de Duitse schoonmaakbranche of in de horeca van Zuid-Europese uitgaansgebieden voor de hand, maar hoe dan ook zal hij nog een jaartje of veertig moeten ploeteren alvorens de pensioengerechtigde leeftijd is bereikt. Uit ervaring weet ik dat dit lang niet altijd meevalt. Dus als het effe kan, blijf zo lang mogelijk bezoldigd achter een bal aan hollen…….veel beter dan dit wordt het vast niet.