Pevekoo's website

Penaltykiller of flegmatieke meevoetballer?

Tim Krul is de beste keeper van Nederland en hoort thuis in Oranje!

Deze keer: Tegen de stelling!
Als tegenwoordig over het Nederlands elftal wordt gesproken, hoor je vaak de term ‘gouden generatie’. Deze kwalificatie is niet van toepassing op de huidige generatie Nederlandse keepers. Daar waar in elke linie van Oranje momenteel een Europese topspeler rondloopt, is dat bij de doelmannen niet het geval.
Sinds Van der Sar heeft Oranje geen absolute nummer één meer gekend. Of het nu Vermeer, Zoet of Cillessen betreft, niemand is onomstreden. Elke keeper heeft specifieke kwaliteiten, alhoewel ik die bij Zoet nog niet heb ontdekt. Toen Krul bij het WK 2014 een paar penalty’s stopte en Nederland daarmee naar de halve finale bracht, werd hij gezien als de toekomstige vaste keeper. Zo ver is het nooit gekomen.
Momenteel doet Krul het goed bij Norwich. Die ploeg bungelt onderaan in de Premier League. Het is logisch dat hij zich daar meer kan onderscheiden dan bij een topclub. Bij die laatste krijg je per wedstrijd maar een enkel moment waarop je je moet bewijzen. Dan mag je absoluut niet de fout ingaan. ‘That’s different cook’, zou Van Gaal zeggen. Nadat Krul het bij Ajax moest afleggen tegen een, toen nog, onervaren Onana heeft hij niet meer bij een topclub gespeeld. Voor mij staat daarom niet vast dat hij de beste keeper van Nederland is. Desondanks is het een lachertje dat Zoet nu wél bij de selectie voor Oranje zit en Krul in Engeland mag blijven.
Echte topkeepers zoals Alisson, Oblak en Onana kunnen een team in moeilijke situaties er doorheen slepen. Nederland mist helaas zo’n topper. Koeman kiest voor Cillessen als eerste keeper. Voor de andere kandidaten wordt het dan moeilijk, want we weten inmiddels dat de bondscoach vasthoudt aan zijn keuzes. Beste voorbeeld is het steeds maar weer opstellen van De Roon. Koeman heeft het geluk aan zijn zijde. Door een laat doelpunt van De Jong in de eerste wedstrijd en een gemiste strafschop van de Noord-Ieren afgelopen zaterdag is Oranje twee keer goed weggekomen. Dat gaat natuurlijk een keer mis.

Of Cillessen nu keept of Krul, het zal niet beslissend zijn voor het behalen van prijzen. Met Cillessen staat er een meevoetballende, weliswaar soms stuntelende, keeper in het doel. In het verre verleden had Oranje met Jan Jongbloed ook zo’n type keeper. Daarmee werden wel twee WK-finales bereikt!

En wat vindt Frank (Vóór de stelling)?:
Een foutje is snel gemaakt, vraag dat maar aan de piloot die per ongeluk de kapingscode verzond vanuit de cockpit en opeens hordes zwaarbewapende mariniers op zich af zag stormen. Zo had ik een lovend stuk gefabriceerd over de wenselijkheid om Tim Knol ten tonele te laten verschijnen bij de thuiswedstrijden van Oranje, voorzien van welluidende werktitels als ‘AmericanA in de ArenA’ of ‘Bluegrass op het kunstgras’ en opgeluisterd met muziekfragmenten. Hoeveel fijner zou dat zijn dan de Drékes Rieu/Hazes of de Snollebollekes? Totdat ik vlak voor het verstrijken van de deadline mijn splinternieuwe leesbril opzette en tot grote schrik zag dat ik twee letters verkeerd had geïnterpreteerd: Tim Krul dus…..ai dat is effe wat anders. Die associeer met een vervlogen generatie en ik verkeerde eerlijk gezegd in de veronderstelling dat hij inmiddels de legendarische banketbakkerij Maison Krul hier aan het Noordeinde had overgenomen of een kapperszaak was begonnen desnoods, maar hij blijkt nog volop actief te zijn in de Premier League….ze vertellen mij ook nooit niks. Omdat ik dit keer in een positieve bui ben, staat het als een paal boven water dat hij te allen tijde aan Koemans keurkorps moet worden toegevoegd: een betere penaltykiller hebben we niet. Dat bewees hij onlangs weer tegen Manchester United, waar hij in één helft de inzetten van Martial én Rashford  keerde.   
Flash forward naar de WK finale Qatar 2022: Tim Krul trekt aan het begin van de tweede helft van de verlenging zijn trainingspak uit en het inschieten door Patrick Lodewijks neemt zijn aanvang. Het stadion bibbert en beeft. Vlak voor tijd gaat het bord met “1|23”omhoog en Marco Bizot weet dat zijn glansrijke WK erop zit en verlaat het veld onder luid applaus.

Dít is het moment waar Tim Krul jarenlang geduldig naar heeft toegeleefd, maar om een compleet andere reden dan verwacht. Want tot grote schrik van iedereen weigert hij het veld in Doha te betreden. Consternatie alom, zeker als Krul zijn ondershirt onthuld en de namen toont van de vele gastarbeiders die in aanloop naar dit toernooi onder erbarmelijke omstandigheden het leven hebben gelaten bij de bouw van dit stadion. De wangen van de FIFA en KNVB officials kleuren diepdonker schaamrood……het beeld springt wereldwijd op zwart. Op de valreep dan tóch iemand met een fors statement tegen dit besmette WK. Alleen al om deze fantasie in leven te houden zeg ik: Krul in Oranje, om zijn pingels en zijn Ballen.