Pevekoo's website

Wie de jeugd heeft ………… !

Ajax O12 – MVV O12 eindigt in 50 – 1. Hartstikke leuk en leerzaam zo’n wedstrijd…
Deze keer: Tegen de stelling!
O12, het klinkt als een nieuw chemisch element. In deze door stikstof beheerste tijd weet je het maar nooit. O12 staat echter voor ‘Onder-12’, zeg maar wat wij vroeger de pupillen noemden. Ikzelf behoor dus nu tot de O65.
Ik wist niet dat de pupillen van een club zoals MVV in dezelfde klasse spelen als Ajax. Natuurlijk is het leuk als je later kunt zeggen dat je ooit tegen Ajax hebt gevoetbald. Word je echter gevraagd naar de uitslag dan zul je wellicht iets onverstaanbaars murmelen of zeggen daar geen herinnering meer aan te hebben. Je kunt met zo’n laatste opmerking tegenwoordig wegkomen is gebleken. Ik vraag me trouwens af in hoeverre het allemaal te behappen is voor clubs als MVV om met de jeugd, stad en land af te reizen. En hoe regelen de kinderen dat allemaal? Een halve dag reizen, voetballen en ook nog schoolverplichtingen. Ik geef het je te doen.
Voor de pupillen van Ajax en MVV hebben de onderlinge duels totaal geen nut. De spelertjes van Ajax moeten uitgedaagd worden om goed te presteren, willen ze later de top bereiken. Zo’n wedstrijdje tegen MVV is alleen maar leuk voor de ouders langs de lijn. De jongens uit Maastricht worden ook niet beter van zo’n afstraffing. Nu las ik dat de pupillen van MVV wel vaker met grote cijfers verliezen. Zelfs tegen Fortuna werden ze afgedroogd met 10-3. Diezelfde Sittardse spelertjes kregen afgelopen week een pak slaag van Sparta, 52-0. Wie denkt dat het Limburgse voetbal zijn dieptepunt heeft bereikt met de huidige prestaties van VVV, Fortuna, MVV en Roda, heeft het mis. De resultaten van de Limburgse pupillenteams doen het ergste vrezen voor de toekomst. Een verklaring voor de slechte resultaten is er niet. Uit onderzoek van het CBS bleek onlangs weliswaar dat Limburg de kleinste inwoners van Nederland heeft, maar dat kan niet de oorzaak zijn. Messi meet 1 meter 70, maar is nog steeds de beste van allemaal.
Limburg moet het voorlopig niet van het voetbal hebben. Van Perr Schuurs werd veel verwacht, maar het is de vraag of hij het redt bij Ajax. Mark van Bommel stribbelde lang tegen, maar zit nu thuis met de kerst. Was er dan niets te juichen voor de Limburgers in 2019? Toch wel! Daarvoor zorgde ‘onze’ Max. Dat hij geboren is in België en in Monaco woont, nemen we op de koop toe. Hij blijft de zoon van Jos en diens roots liggen toch maar mooi in Mofert!
 
En wat vindt Frank (vóór de stelling)?:
Aangezien het in de voetballerij altijd spannend is of je de kerst haalt, ben ik maar wat blij dat ik dit kalenderjaar op een positieve noot mag afsluiten. Deze uitslag is namelijk voor beide partijen uitermate leerzaam. Bezien vanaf de Ajax-kant kun je de godenzonen van de toekomst niet vroeg genoeg bijbrengen dat het publiek en aandeelhouders gepleased moeten worden met ruim, ruimer, ruimst mogelijke cijfers. Bovendien is er niets zo vervelend dan naar een wedstrijd te kijken, waar het na een kwartier al 4-0 is en vervolgens het rempedaal wordt ingedrukt door de bovenliggende ploeg: spelers moeten worden gespaard want binnenkort staat er een belangrijke(re) wedstrijd op het programma, het risico op gele kaarten of blessures moet worden beperkt, verzin maar wat redenen om vooral niet tot het uiterste te hoeven gaan. Doodsaai kabbelt zo’n potje naar het einde, meestal wordt er dan door een opvlieging van een invaller vlak voor tijd nog een goaltje gescoord om de toeschouwers het gevoel te geven dat ze niet helemaal voor niets de tweede helft hebben uitgezeten. Nee, dan dit team van Ajax O12: statistisch gezien is het vrijwel onmogelijk dat hier niet een paar juweeltjes van doelpunten tussen hebben gezeten. De filmpjes krijgen we vast over een tijdje te zien als zij hun opwachting maken in Koemans keurkorps.
Vanuit het Maastrichtse perspectief intrigeert vooral dat ene doelpunt: hoe is dit tot stand gekomen? Het kan bijna niet anders dat dit een eigen goal is geweest van een Ajacied die vlak na rust het vizier nog niet in de juiste richting had gedraaid. Toch is dit hetgeen men mee naar huis moet nemen: de wetenschap dat de wonderen de wereld niet uit zijn en dat er altijd hoop is. Want stel je nu eens voor dat de Amsterdammers 50x paal en lat hadden getroffen……hoe had het scorebord er dan uitgezien?